Julien Neirynck is eigen theater gaan maken op de dag dat hij een tweetal jaar geleden afstudeerde aan het conservatorium in Antwerpen. Hij begon teksten te schrijven, verzamelde een aantal acteurs en stichtte daarmee de Vulviagroep. Met die groep deed hij kleinschalig Amsterdam, Antwerpen en Gent aan, en onderweg pleegde hij ook solo-voostellingen waarmee hij zijn ingestudeerde theaterregels zorgvuldig naar de Scheldebodem torpedeerde. Dat solowerk omschrijft hij zelf als brute, anarchistische punk, het is het soort werk dat hem het meeste voldoening geeft. Met een minimum aan vooraf bepaalde regels wordt alles op scene gesmeten. Vooraf verzamelt Julien tekst, beeld, noise, muziek en bouwt hij allerlei vreemdsoortige apparaatjes. Hij bedient zelf het licht en betrekt een aantal medeplichtigen: Maya Mertens, zijn theatrale wederhelft en Max Adams, zijn andere theatrale wederhelft. De eerste doet ook dingen bij In een Discotheek, de laatste bedient wel eens het licht in Het Bos. Allebei hebben ze rock ’n roll door de aderen stromen.

Damn Kendrick is de werktitel van Juliens nieuwste project. Hij komt er in januari 2018 in Het Bos aan werken en heeft wel degelijk de bedoeling er een echte voorstelling van te maken. ‘Iets dat wat langer duurt en waar ook werkelijk mensen naar komen kijken. Mogelijk wordt het ook inhoudelijk meer uitgepuurd. Brute anarchie onder harde regie, dat wordt nog even zoeken, maar Het Bos is alvast de meest logische plek om met dat onderzoek van start te gaan. De voorstelling gaat min of meer over globalisering, over wat dat met zich meebrengt, en over het einde van het westen. Het is eigenlijk een ode aan al het foute van het westen. Dat wil ik huldigen. Ik verzamel slechte future bass en shake my booty muziek en wil alle heerlijke vuiligheid van het westen over de hoofden van het publiek heen keilen. Ik wil mezelf inwikkelen als een echte suikerspin, mezelf weer een weg naar buiten vreten en dat allemaal poëtisch maken, dat is concreet, toch? Terwijl ik dat doe, kan je op verschillende schermen Kim Jung Un zien speechen, een aflevering van de teletubbies volgen, zing ik de Marseillaise en loopt Maya in burka met de Eiffeltoren over de scene. Zoiets, snap je?’

Concept: Julien Neirynck
Spel: Julien Neirynck, Maya Mertens
Coaching: Bart Meuleman
Techniek / Licht: Tijs Bonner
Beeld / Fotografie: Pablo Cepeda
Productie: d e t h e a t e r m a k e r en Zuidpool
Dank aan: Het Bos, Campo, Troubleyn / Jan Fabre

Julien Neirynck is resident in Het Bos van 8 januari tot 4 februari 2018.

Meer info over toonmomenten en andere interessantigheden vind je binnenkort in de agenda!